Естай Беркімбайұлы (1874–1946) — Павлодар облысы, Екібастұз ауданы, Ақкөл ауылында дүиеге келеді. Естайдың анасы-Күлипа және атасы Байтұлым бұл кісілер әнші сазгер болған. Естай ата-аналарынан ән, дастандарды, түрлі жанрдағы әндерді айтуға үйренеді. Естай 7–8 жасынан бастап ән айтуды ерте бастайды. Ол жиырма жасында бүкіл Ертіске аты әйгілі болады. Естай осы әні арқылы көптеген жерлерде: Қараөткелде, Семейде, Кереку, Зайсан, Тарбағатай, Жетісу, Баянөлке жерлерін аралайды.
Естай Біржанмен танысып өлеңдерін тыңдап, өзінің шығармашылық қабілетін шыңдай түседі. Омскіде, Көкшетау, Петропавлскіде танымал ақындармен Жарылғапберді, Ақан сері, Балуан Шолақ, Үкілі Ыбырай, Сәтмағанбет, Шашубай сияқты танымал ақындармен көптеген жиын тойға қатынасты.
Естай өзінің шығармашылық қабілетін: сал, сері әрі дәрежесіне шыңдай түсуі.
Естай — ақын, композитор, ҚазССР-нің еңбек сіңірген өнер қайраткері. Естай әндік-ақындық ортада өскен, анасы Күлипа мен ағасы Байтолым белгілі әншілер болған. Естай олардан жыр, дастандар мен толғауларды орындау мәнерін үйренген.16 жасында халық әндерін талантты орындаушы, халықтық музыка дәстүрін жалғастырушы тұлға. Оның «Жай қоңыр», «Наз қоңыр», «Майда қоңыр», «Хорлан», «Сандуғаш», «Гүлнәр» әндері көркемділігімен, саздылығымен дараланатын қазақ музыкасының інжу — маржаны. Классикалық «Хорлан» әні Естайдың есімін аңызға айналдырды. Бұл әннің әуені М. Төлебаевтың «Біржан мен Сара», Е. Г. Брусиловскийдің «Ер Тарғын» операларында, С. Шабельский мен Л. Шаргородскийдің қобызға арналған концерттерінде қолданады. М. Әлімбаевтың «Естай — Хорлан» атты поэмасы Естайға арналған. «Аңыздар» тарауында Естайдың Хорлан атты қызға ғашық болған махаббат тарихы баяндалады.
1946 жылы Естай Беркімбайұлы қайтыс болады.
1939 ж. қыркүйегінде «Қазақстанның еңбек сіңірген өнер қайраткері» деген құрметті атақ берілді.
1940 ж. Қазақстан Композиторлар одағына мүше болып қабылданды.
Шығармалары:
«Майда қоңыр», «Жүректе», «Мәлике», «Өмір», «Қоңыр жел», «Дүние», «Шоққара ағаш» «Хұсни-Хорлан»- Әні мен сөзі Естайдікі, орынд. Р. Абдуллин